De villa met tuin op de hoek Anemoonstraat-Waaiburg zal worden gesloopt en vervangen door een blok met 18 appartementen. In maart 2021 weigerde het schepencollege de aanvraag (zonder openbaar onderzoek), hiermee ingaand tegen het voorwaardelijk gunstig advies van de omgevingsambtenaar. Het college oordeelde "dat de omgeving zo'n project op die plaats niet toelaat. Het project is te groot geconcipieerd (te veel appartementen) voor de omgeving, in een wijk met allemaal vrijstaande eengezinswoningen. Het project en gabarit passen niet in het gabarit van de Annemoonstraat." De aanvrager ging daarop in beroep bij de provincie en verkreeg zijn vergunning met de vingers in de neus. Het stadsbestuur besliste ondertussen daartegen niet in beroep te gaan.
- Waarom werd er geen openbaar onderzoek gehouden voor een project dat het stadsbestuur zelf (te) grootschalig vindt en dat het karakter van die omgeving sterk zal wijzigen?
- Is er na de weigering overleg geweest met de bouwpromotor om de plannen conform te stedelijke visie te maken?
- Dat de stad niet in beroep gaat, zou te maken hebben met een 'gentlemens agreement' tussen de twee overheidsechelons om mekaar niet in procedureslagen te bekampen. Moet die afspraak niet herbekeken worden zodat de lokale visie meer gewicht krijg? Of hebben we hier te maken met een lokale overheid die haar handen in onschuld wast, wetende dat de provincie dit project toch zou vergunnen?