Energie wordt onbetaalbaar. Een gemiddeld Vlaams gezin betaalt nu al 5.400 euro per jaar voor gas en elektriciteit.
Gelukkig is er het sociaal tarief voor de allerarmste gezinnen. Maar dat is geen oplossing voor de werkende middenklasse die geen recht heeft op sociaal tarief. Zij betalen zich ondertussen blauw aan de voorschotfacturen en wanneer in het voorjaar de eindafrekening in de brievenbus zal vallen worden er echt financiële catastrofes verwacht.
Hoe kan het stadsbestuur voorkomen dat het aantal schuldenlast dossiers bij het OCMW zal stijgen?
Zullen er bijkomende initiatieven op touw gezet worden om schuldproblemen te detecteren, voor het veel te laat is? Het is immers algemeen geweten dat de stap zetten naar het OCMW meestal veel te laat gebeurt.
Zo zou de stad een informatiecampagne kunnen opstarten zodat mensen weten wat ze kunnen doen bij financiële problemen en waar ze recht op hebben, maar ook om ervoor te zorgen dat mensen de stap durven zetten om hulp te vragen als het nodig is. Is de stad van plan dit op te nemen of worden er al stappen in die richting gezet?
Zal de stad extra financiële middelen voorzien voor mensen die problemen hebben met hun eindafrekening? Ook voor mensen die normaal niet in aanmerking komen voor de aanvullende steunen van het OCMW, maar door een precaire situatie gewoon geen spaarreserve hebben kunnen opbouwen?