Hoewel de Belse bossen een parel aan de Geelse kroon zijn, is slechts 8 procent van de oppervlakte van onze gemeente bebost. Provinciaal (op 69 gemeenten) staan we daarmee op de 52ste plaats. Als het op ontbossen aankomt, doen we veel beter. Tussen 2014 en 2020 werden er in Geel 50 vergunningen verleend, waardoor in totaal 22 hectare werd ontbost. Daarmee staan we in onze provincie op de zevende plaats. We hebben dus in feite niet zoveel bos, maar we ontbossen wel vlijtig.
Naast de vergunde ontbossing zijn er ook niet vergunde kappingen. Op dit moment is de kettingzaag op weekenddagen erg actief in bepaalde bosrijke woonwijken. Het gaat niet alleen om onderhoudskappingen van stormslachtoffers, maar soms ook om volledige percelen die als rook door de schouw verdwijnen.
Heeft de stad een aanpak, gebaseerd op (visuele) controle, handhaving en beteugeling voor deze vorm van sluipende ontbossing?