2024_CBS_02704 - Kennisname vonnis van de Rechtbank van Eerste Aanleg inzake de terugvordering van een stedenbouwkundige financiële last (ontwikkelingskost) opgelegd voor het project gelegen Winkelomseheide 241 - Kennisname

Op 4 mei 2020 verleende het college van burgemeester en schepenen van stad Geel aan de  BV Immo Meeusen een omgevingsvergunning voor stedenbouwkundige handelingen en exploitatie van een gedeelde inrichting klasse 3.Het bestaande gebouw zou daarbij deels mogen worden afgebroken en heropgebouwd, met een grotere totaaloppervlakte.

Het college legde daarbij een stedenbouwkundige last (ontwikkelingskost) op, bestaande uit betaling van bedrag van 70.575 euro.

De vergunde bouwwerken werden uitgevoerd.

Stad Geel factureerde de financiële last aan BV Immo Meeusen op 7 juni 2021 en zij betaalde op 1 juli 2021 70.575 euro, zonder voorbehoud.

 Vanaf 12 augustus begon BV Immo Meeusen correspondentie met stad Geel over een terugbetaling van deze financiële last. Een bespreking op 24 maart 2022 leidde niet tot een regeling en de stad Geel werd daarom gedagvaard in terugbetaling voor de rechtbank van eerste aanleg van Antwerpen, afdeling Turnhout.

Volgens laatste de conclusie van de advocaat van BV Immo Meeusen vordert men:

* veroordeling van stad Geel tot betaling van 70.575 euro

* het besluit tot het opleggen van de financiële last van 4 mei 2020 buiten toepassing te verklaren

* het collegebesluit van 29 oktober 2018 buiten toepassing te verklaren

Stad Geel vraagt:

de vordering van nv Immo Meeusen onontvankelijk, minstens ongegrond te verklaren.

De rechtbank heeft nu op 4 oktober 2024 de vorderingen van BV Immo Meeusen ontvankelijk, maar ongegrond verklaard.

De volgende redenen worden naar voor geschoven:

• Verwerende partij argumenteert terecht dat de vergunning één geheel vormt hetgeen betekent dat indien eiseres het niet eens was met alleen de financiële last, zij beroep kon stellen bij de deputatie.
• Bij gebreke aan tijdig beroep en integendeel volledige uitvoering van de vergunning, zowel de constructies als financiële last, kan eiseres niet meer bij toepassing van artikel 159 van de Grondwet vragen om een deel van de vergunning dat zij niet wenst en niet nodig heeft ongedaan te maken. Toepassing van artikel 159 G.W. zou desgevallend alleen kunnen leiden tot onwettigverklaring van de volledige vergunning, wat eiseres kennelijk niet wenst.
• Verweerster stelt terecht dat niet kan worden verwezen naar de rechtspraak van het Grondwettelijk Hof gelet op het feit dat deze rechtspraak betrekking had op een sociale last waarvan de decretale grondslag werd vernietigd. De decretale grondslag voor de aan eisers opgelegde financiële last bestaat nog steeds (artikel 75-77 Omgevingsvergunningsdecreet);
• Er is geen reden om aan te nemen dat verweerder deze vergunning zou hebben verleend zonder oplegging van de financiële last zodat de rechtbank de last ook niet kan afsplitsen van de vergunning;
• De vordering tot het buiten toepassing laten van het besluit van 29 oktober 2018 heeft geen zin meer aangezien dit de toestand van eiseres niet zou beïnvloeden en niet zou leiden tot terugbetaling van het betaalde bedrag.

Het feit dat men de vergunning niet heeft aangevochten en zelfs heeft uitgevoerd, inclusief de financiële last, is in dit dossier van belang geweest.

De advocaat van de stad Geel polst naar de intenties van de BV Immo Meeusen met betrekking tot een eventuele beroepsprocedure.